Başkan Donald Trump'ın kömür endüstrisini canlandırma sözü verdiği zamanı hatırlıyor musunuz?
Kömür ülkesine yaptığı 2016 kampanya gezileri sırasında "madencilerimizi tekrar işe koyma" sözü verdiğinde? "Kömürle savaşı" bitireceğini söylediğinde? Başkan olduktan sonra yarım düzine kez, Trump, her zaman arkasında duran kömür madencileri ile, kömürü geri getirme sözünü alkışlayarak, sektörü kurtarması gereken faturaları ve idari emirleri imzaladı.
Tam olarak bu şekilde yürümedi. New York Times'da yer alan yakın tarihli bir makaleye göre, 75 elektrik santralindeki 145 kömür yakan ünite, Trump'ın görevde olduğu süre boyunca boşta kaldı (“herhangi bir başkanlık döneminde kömür yakıt kapasitesindeki en hızlı düşüş”). Kömürden üretilen enerji % 31'den % 20'ye düştü. Kömür üretimi % 34 düştü ("en az 1932'den bu yana üretimdeki en büyük dört yıllık düşüş"). Ve yaklaşık 5.000 kömür madencisi - işgücünün yaklaşık % 10'u - Trump başkan iken işlerini kaybetti. Trump düşüş hızını yavaşlatamadı bile.
Trump'ın çelik sektörünü canlandıracağını söylediğini hatırlıyor musunuz?
İlk başkanlık kampanyası sırasında Pittsburgh'daki destekçilerine "Çelik, geri getiriyoruz" dedi. 2018 yılında Çin, Avrupa, Kanada ve Meksika'dan çelik ithalatına % 25 gümrük vergisi uyguladı ve ithal çeliği daha pahalı hale getirmenin yurt içinde üretilen çeliğin daha rekabetçi hale gelmesine neden olacağını savundu.
Bu da şöyle sonuçlandı; 2020 yılına kadar U.S. Steel Corp. binlerce işçiyi işten çıkarıyor ve bazı yüksek fırınlarını boşa alıyordu. Hisse senedi fiyatı 2018 zirvesinden üçte iki düştü. Bu arada, çeliğe güvenen şirketler, tüketicilere yönelik fiyatlarını artırmak zorunda kaldı. Birçoğu da işçilerini işten çıkardı.
Trump'ın şirketlerin yurtdışındaki üretimi değiştirmesini durduracağını ve hatta imalat işlerini ABD'ye geri getireceğini söylediğini hatırlıyor musunuz?
Daha önce Trump, Carrier Corp. fabrikasının Meksika'ya taşınmak yerine ABD'de faaliyet göstermesini sağlamak için bir anlaşma yaptığını iddia etti. Ancak sadece sekiz ay sonra Carrier, fabrikadaki 338 kişiyi işten çıkardığını ve pozisyonları Meksika'ya taşıdığını açıkladı. Trump, işleri denizden uzaklaştıran şirketleri cezalandıracağını söyledi, ancak yöneticiler bu tehdidi asla uygulamayacağını çabucak anladılar.
İşletme web sitesi Quartz, 2017'de "Trump yönetimi altında ABD işleri eskisinden daha hızlı yurt dışına taşınıyor" diye yazdı. İki yıl sonra Guardian, Trump'ın başkan olmasından bu yana "yaklaşık 200.000 işin denizaşırı ülkelere taşındığını" belirtti. Ve sadece birkaç ay önce, Ekonomi Politikası Enstitüsü, verilerin mevcut olduğu en son yıl olan 2016 ile 2018 arasında, ABD üretim üssünden "yaklaşık 1.800 fabrikanın kaybolduğunu" bildirdi.
Çin'i unutmayalım. Trump'ın Çin ile ticaret açığını küçültme sözü verdiğini hatırlıyor musunuz?
Bir kampanya mitinginde Çin için, "işlerimizi ve paramızı çalan ülkelerden biriydi" dedi. Başka bir mitingde "Çin'in ülkemize tecavüz etmesine izin vermeye devam edemeyiz," dedi. "Kronik ticaret açıklarımızı sona erdireceğiz."
Bu amaçla, Çinliler ile pazarlık yaptı, bazen iyi ve bazen sert oynadı. Tarifeler koydu. Büyük ticaret anlaşmalarının hemen köşede olduğunu duyurdu. Sonuç? Sayım Bürosu verilerine göre 2016 yılında ABD'nin Çin ile ticaret açığı 346,8 milyar dolardı. Geçen yıl ticaret açığı - buna hazır mısınız? - 345,2 milyar dolar.
Ancak bu sorunlar dizisi - gerileyen endüstriler ve işlerin sınır dışı bırakılmasıyla ilgili ne yapılması gerektiği - Joe Biden Kasım'da seçilirse sihirli bir şekilde ortadan kalkmayacak. Dolayısıyla, Trump'ın neden bu kadar sefil bir şekilde başarısız olduğunu ve herhangi birinin daha iyisini yapıp yapamayacağını düşünmeye değer.
Pek çok insan, Trump'ın kömürü veya çeliği geri getirmeyi asla gerçekten umursamadığına inanıyor - önemsediği şey zenginler için vergileri düşürmek ve göçü durdurmaktı ve geri kalanı gösteriş amaçlıydı. Bunun doğru olduğunu düşünmüyorum ya da en azından tamamen doğru değil.
Geçmişe bakıldığında, cumhurbaşkanının konuşma yapmanın yanı sıra imalat işlerini geri getirme konusunda hiçbir zaman fazla şey yapmadığı görülüyor. Öte yandan, açıkça kömür ve çeliğe yardım etmek ve Çin ile ticaret açığını azaltmak için önlemler aldı. Çevre Koruma Ajansı'nın yöneticisi Scott Pruitt ile Trump yönetimi, kömür yöneticilerinin sektöre zarar verdiğini söylediği düzenlemelerin çoğunu geri aldı. Tarifelerin ticaret açığını azaltması ve ABD'li çelik üreticilerine yardımcı olması gerekiyordu.
Sorun o kadar somut adımlar atmamaktan ziyade attığı adımların iğneyi hareket ettirememesiydi. Kömür neden azalmaya devam etti? Doğal gaz hem daha ucuz hem de daha temiz olduğu için, elektrik şirketleri, Barack Obama’nın başkanlığının büyük bölümünde yaptıkları gibi, kömürle çalışan elektrik santrallerini gazla çalışan santrallerle değiştirmeye devam etti. Trump, ne serbest piyasayı ne de toplumun kirliliği azaltma arzusunu altüst edemezdi.
Ticaret açığı büyük ölçüde daralmadı, çünkü Çinli şirketler ABD tedarik zincirlerinin çok önemli bir parçası haline geldi ve tarifeler modern iş hayatının bu gerçeğini değiştiremezdi. (Ayrıca Çin, rekabetçi kalabilmek için birçok malın fiyatını düşürdü.) Çeliğe gelince, tarifeler yine Trump'ın düşündüğü gibi satın alma modellerini aksatmadı. Ayrıca, Çin'in halihazırda dünyanın emebileceğinden daha fazla çelik üretiyor olmasına da yardımcı olmadı ve yerel çelik şirketlerinin artan üretimi bunu daha da kötüleştirebilirdi.
Geçtiğimiz dört yılın kanıtladığı şeylerden biri, başkanların yapısal düşüşte olan endüstrileri canlandıramamasıdır. Ve üzerine yığılmış tüm eleştirilere rağmen, küreselleşmeyi tersine çevirmek neredeyse imkansız. Evet, Trump benzersiz bir şekilde yetersiz bir başkan, ancak Joe Biden Beyaz Saray'ı ele geçirirse bu güçleri tersine çeviremeyecek.
Ve denememeli. Kömür endüstrisi ortadan kalkarsa ülke daha iyi durumda olacak. Ve ürünlerini yapmak için ucuz ithal çeliğe güvenen çok fazla ABD şirketi var; Tarifeler yoluyla fiyatı yükseltmek ekonomiye çelik endüstrisine yardımcı olacağından çok daha fazla zarar verecektir. Nihayetinde, zamanı geçmiş sektörleri kurtarmaya çalışmak anlamsızdır.
Biden'ın yapması gereken - uzun zamandır hükümet politikasında eksik olan - işlerini ve yaşam tarzlarını kaybeden bu sektörlerdeki işçilere yardım etmenin yollarını bulmak. Yerli otomobil endüstrisi tüm yıllar boyunca küçülüyordu, yeni işsiz olan otomobil işçileri kendi başlarına bakmaya bırakıldılar.
Devletin yardımcı olabileceği sektörler var - ancak bunlar geçmişin değil geleceğin sektörleridir. Obama yönetimi, pil şirketlerine ve güneş enerjisi şirketlerine federal garantili krediler verdi. Bazı şirketler iflas etti, ancak diğerleri binlerce iş yaratan ve endüstrileri dönüştüren önemli oyuncular olmaya devam etti.
Trump, kendi yanlış uygulamasından dolayı birçok sözü yerine getirmekte başarısız oldu, ancak ölmekte olan endüstrileri kurtarmak bunların arasında değil. Başkanlar, ekonomik bozulma nedeniyle yerlerinden edilmiş işçilere yardım etmeye ve yeniliğe yardımcı olmaya odaklanmalı, asla tekrar ele geçirilemeyecek bir geçmiş hakkında umut dolu düşünceye kapılmamalıdır.
Yorumlar
Henüz yorum yapılmadı